Uiteraard is deze hele situatie een direct gevolg van het gebruik van
het dialect als denkvorm in de wetenschap. Een drama van ongekende
omvang. De taal die iedereen spreekt is een dialect met daarachter een
volksleger die het spreekt, het is mogelijk dat je de waarheid er mee
vertelt, maar pas op, onenigheid is al snel de haard van een
internationaal conflict, en dat is dan ook het eindproduct van het
verrichten van veel routineuze deelhandelingen. Het is veel beter elkaar
"te weten te begrijpen", en daar heb je toch echt wijsheid voor nodig !
Het belang van de begrippen "spreken en praten en schrijven" zeer
relatief binnen de logica, en daarmee is ook het belang van de
dialectica zeer relatief.
De reden daarvan is bijzonder simpel, de verhouding die bestaat tussen
de mens en zijn omgeving is voor 99,9% non-verbaal, en de verhouding
tussen mensen voor 99,9% pre-verbaal , of wilt U gaan beweren dat we
elkaar bijzonder goed begrijpen? Daarvoor is er te veel routineuze
dialectische nonsens op aarde! Niet te min zijn veel mensen dol op
dialectiek, als mensen het niet met elkaar eens zijn valt er veel te
overtuigen, maar het instrument wat men heeft is nooit meer als de
routineuze kletspraat en zijn dialectische uitleg. Blijkbaar leven we nu
ook in een onzekere periode, want het woord als wapen is weer
belangrijk." Maar dat heeft bepaalt niets te maken met dat wat "te weten
is en te begrijpen".
En het hele lateraal denken (conflict denken) is contra productief. Of
wilt U soms gaan beweren het denken en de taal van het nationaal
socialisme wat opgeleverd heeft?
Een verzameling bestaat slechts als resultante van een gedeelde eenheid,
zodra we deze beperking uit het oog verliezen of niet wensen te zien,
veronderstelt ons brein zelf de baas te zijn. Dan stellen we beperking
tegenover ..........beperking, gelijkwaardig aan elkaar en dan begint
...... niet de broederschap, maar de oorlog, de opstand, de barricade,
de staats zucht. ( Vondel ).
Vondel zegt het U, een gedeelde eenheid kan niet worden begrepen. Het
vermelden van de handelingen die U stelt om alles maar te vergoede
lijken, blijven een stapel wartaal. Bedoeld is dan ook niet de ware
getuigenis te samen met de opgave van de omstandigheden waarin de
gerapporteerde feiten zich voordeden te beschrijven. Daar er niets is
van het geheel, waarin de ware getuigenis ooit nog aanwezig is, noch
ooit aanwezig zal zijn.
Het is een gruwel die steeds ontstaat als je vertelt dat je objectief
bent, en ondertussen alleen maar wil beweren dat het subjectieve niet
bestaat!
Dus de trots van het denken ligt daarin dat alle gedachten tot onzin
verklaard kunnen worden. In het denken is geen troost te vinden, daar
gaat alleen de liefde over.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten