Voor Chief Seattle zelf is dat geen vraag, voor hem is er alleen een
verwisseling van leven. Maar voor de krankzinnige westerse wetenschap is
dat helemaal nog geen realiteit. Ondanks dat ze de waarheid van de
singuliere punten al onderkennen in hun theorie. Doch U weet het, ze
blijven hangen, het is gewoon zo dat iemand die de gnosis niet kent ( ik
zal het even zeer duidelijk beschrijven) op geen enkele manier weet
waar aan en waarmee hij goed doet. De hele simpele reden daarvan is, dat
hij geen geleide heeft in de hele moeilijke perioden, daarom blijft het
gros van de mensen zitten in het weten wat nog geen kennis is! Er zijn
enkel demonen die een bepaalde vorm van blabla wreedheid bevorderen.
Die vinden op aarde tegenwoordig bijzonder veel weerkaatsing! Ik heb de
opdracht daar een einde aan te maken.
Het toeval wil dat ik de fysische wetenschappelijke beschrijving van het
gnostische proces wel kan leveren, en ik zal dit dan ook in deze
"spreekbeurt" dan ook doen.
Welke invloed heeft de bla-bla wreedheid op het ogenblik? In onze ogen
bevinden de krachten van de natuur zich in een toestand van
onevenwichtigheid. Dat is de totale wreedheid! Want God zorgt voor
Stuwing in de Persoonlijkheid, zo zorgt hij voor de omkleding van het
unieke; het Unieke in de Kosmos is en blijft Gods Geheim. En onze
gewendheid als mens om alles te zien zoals het in de schepping wordt
getoond en er dan van uit te gaan dat het zo is en niet anders, valt
hierbij volkomen in het niet. En inderdaad maken we daarmee een einde
aan een zekere wreedheid, we staan als menselijk schepsel tegenover de
Schepper met alles wat er menselijk voor ons ligt. Dat is geen
kleinigheid en lijkt soms op 't wrede af. Maar een oplossing is het nog
steeds niet! De mens heeft nu eenmaal een verbondenheid met zijn
schepper die niet anders als transformerend kan werken, we hebben het
niet voor het kiezen. En zo werd alles op een bijzondere manier
gesorteerd. Fysica, biologie, geologie, astronomie, psychologie, maar
ook de politiek enzovoort - zij maken de natuur niet uit! En de natuur
weet dat zonder enige twijfel. Dat betekent dat het aantal natuurrampen,
nog een verdere stijging tegemoet gaat zien volgens de demonische
verhalen die de krankzinnige wetenschap de wereld in slingert.
De vraag is hierbij, of dergelijke invloeden grote opeenhopingen van
mensen kunnen treffen? Ja want de demonische verhalen worden opgepakt
door de krankzinnige dualistische politiek, die niet weet hoe hard ze
het duel op moet blazen.
Dus ik heb toch geen andere keuze als wetenschappelijk ter zaken te
komen, het Heelal heeft zijn singuliere punten, zelfs de kwantum
debielen geven het toe! Hoe ver strekt de ruimte zich uit? Gezond
verstand leert ons dat het heelal oneindig moet zijn, want het is
ondenkbaar dat er ergens een grens is waarbuiten geen ruimte is. En
aangezien niets uit niets kan komen, moet de grenzeloze ruimte – die,
theosofisch gezien, oneindige bewustzijn-substantie betekent – altijd
hebben bestaan. Wat er aan de gangbare opvattingen over het heelal
allemaal niet klopt, bijna alles! “Het heelal is eeuwig en oneindig. Het
herschept zichzelf en verandert voortdurend. Hoe dat precies gebeurt en
in welke richting het heelal zich ontwikkelt, weten we niet”. Halton
Arp heeft ook van de kwantum debielen gelijk gekregen! En de debielen
weten het zelf niet eens!
En nog steeds is het zo volgens de krankzinnige debielen; ......uit dit
niets schoot het Heelal plotseling tevoorschijn als gevolg van een
‘toevallige fluctuatie’. Er was natuurlijk niets wat een ‘fluctuatie’
kon ondergaan en nergens waar ze had kunnen plaatsvinden! De debielen
hebben al lang geleden de gewone regels van de logica laten varen en
hebben hun eigen fantasiewereld geschapen, gebaseerd op gevorderde
mathematische acrobatiek. Maar eindelijk kunnen we hen de vraag stellen:
..... waarom slechts één singulier punt? Dit is nodig omdat we weten
dat de mens zijn gnostische nouminale moment heeft, waarin hij op een
onvoorstelbare manier geholpen wordt.
Waarom als deze regel ook binnen elk atoom waar is; ......daar waar
ieder punt in een ruimte uit komt is iedere ruimte slechts een punt in
een of ander groter geheel. Een geheel waar ieder en elk punt centraal
is en samen een voortdurende stroom. Een geheel waar iedere omtrek de
baan van een of ander groots Wezen beschrijft, omcirkeld door anderen
weer groter dan zichzelf. In het universum bestaat geen enkel punt om op
te staan en ook niet nodig: in een onafgebroken universum is ieder punt
centraal. In mijn universum sta je nooit met de rug naar de leegte,
maar je kan er vrij vliegen, en zeilen in en tussen de punten naar
grotere en kleinere ruimten.
Je hebt in deze kosmos geen intellectuele zekerheid meer nodig. Die kan
je ook nooit krijgen stel debielen, dat weten jullie toch. Net als in
de muziek bestaat er geen plaats om te staan, er is alleen verandering,
het voortdurende contrapuntische spel van bewegende harmonieën. Het
brandpunt van het bewustzijn reist door tijd en ruimte, op z'n gemak
tussen de werelden, overal landend en de kosmos vanuit dat gezichtspunt
bekijkend, dan weer opstijgend. Bewegend met de muziek, er een mee
wordend. Mijn kosmos is een hemelse orkest uitvoering zonder begin of
einde. In dit orkest mag zo ongeveer iedereen een instrument bespelen,
en in het spel van hun voortdurende beweging houden zij van elkaar,
resonerend in een oneindig en ingewikkeld concert dat zich eeuwigdurend
uitstrekt in steeds grotere harmonieën.
De andere uitleg is gewoon niet mogelijk want dan ben je ogenblikkelijk
verplicht alle woorden boeken en wiskunde boeken weg te gooien. Want de
functie`s daar gaan wij niet over, die gaan tot oneindig en we zijn niet
in staat om woorden waarden te geven, daar "De cijfer symboliek ook op
dit moment van twee wonderlijke richtingen komt aangedragen. De ene
vanuit wat men de overlevering noemt, waarmee dan blijkt dat de bron
zich onttrekt aan beoordeling vanuit onze systematiek. De ander vanuit
de innerlijke beleving, innerlijke gegevenheid zou je kunnen zeggen,
waarvan de herkomst zich eveneens onttrekt aan benadering vanuit wat ik
zojuist noemde onze menselijke verstandelijke systematiek.
Maar alle oerknal krankzinnigen beweren dat de ruimte, hoewel ze
niet-oneindig lang geleden tot aanzien kwam en met een eindig tempo
uitdijt, op een of andere manier oneindig is geworden – en hoewel ze
oneindig is lukt het haar toch te blijven uitdijen! Uiteraard gaan de
oerknal debielen op standpunten staan waar ze niet op kunnen staan, en U
moet natuurlijk weten, die hogere logica komt hen niet toe, daarvoor
zijn het debielen die niet over de juiste verstandelijk systematiek
beschikken! Het is in die zin al jaren zo dat het onnodig is
tegenovergestelde opvattingen te onderzoeken. Dus alles wat de
krankzinnige wetenschap heeft geproduceerd kan rechtstreeks in de
prullenmand, het is duale wartaal.
Om problemen met het oerknal model op te lossen, besloten theoretici
begin jaren 80 dat tijdens het eerste tien-miljoen-biljoen-biljoenste
deel van een seconde na de oorspronkelijke explosie de ‘ruimtetijd’ een
periode van supersnelle ‘inflatie’ onderging waarin hij
biljoen-biljoen-biljoen-biljoen (1048) keer zo snel als de
lichtsnelheid uitdijde, en uitgroeide van een nietig puntje tot een
omvang van meerdere honderden miljoenen lichtjaren in doorsnee. Dan
remde hij plotseling, op een of andere manier, af en ging in een
rustiger tempo verder uitdijen. Niemand kan ontkennen dat
oerknal-aanhangers een zeer rijke verbeelding hebben! Maar de gnosticus
weet uit ervaring dat hij zijn gnostische nouminale moment heeft en je
op het singuliere punt van de wetenschap gewoon niet kan staan!
Alle varianten van de inflatie theorie doen één toetsbare voorspelling –
dat protonen uiteindelijk moeten uiteenvallen. Maar tot nu toe heeft
geen enkel experiment zo’n uiteenvallen gemeten. Het lijkt niets uit te
maken – de oerknal theorie wankelt voort. Het heelal is als geheel
eeuwig, zonder begin of einde, en daarbinnen doorlopen planeten,
sterren, Melkweg stelsels, enz.., steeds terugkerende cyclussen van
geboorte, evolutie en dood. Of heren krankzinnige wetenschappers, wilt U
het gegeven van de singuliere punten met hun oneindigheid alsnog
ontkennen?
Maar U weet het, de wetenschapper die zegt dat hij/zij het objectief
bezien heeft en het weet, kan daarna in een volledige geval van
absentheistische schizofrenie vervallen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten