Beschaving versus hebzucht

Het onvermogen begrip te hebben voor normale mensen, is een tekort aan empathie en dat is een te testen psychiatrische afwijking. Het hele idee dat winnaars rendabel zijn  klopt niet en zal ook nooit kloppen en het is bovendien bijzonder onsportief om zo zomaar iets te beweren dat je zelf bedacht hebt, en daar is gewoon de valse start die we in de filosofie de Platonische noodwendige driedeling noemen.

Een nog groter probleem is dat de wet niet klopt. Wetenschap is staats amateurisme, dat is het altijd al geweest en altijd al gebleven. Er is geen werk hoewel in de grondwet staat dat je recht hebt op werk. Ja en dan begint de Staat te neuzelen en te draaien. En dat nu is het enige verhaal wat steeds uitgebreid naar voren komt, dat is per definitie iets wat niet mag lukken, stel U eens voor dat het Staats profijt van de macht opgeofferd moet worden ten voordelen van weldenkende en wel-werkende mensen! Stel U nu is voor dat de wezenlijke menselijke eigenschap, dat ieder eerlijk mens van uit zijn constitutie onvolkomenheden kan oplossen, ook erkend zou worden naast het recht van arbeid! Je zou niemand meer als paria en onwijs kunnen brandmerken! U voelt hem al, ze zouden niemand meer over kunnen houden die voor de machtige krankzinnige meute kan werken, we hebben het hier over beschaving versus hebzucht,...........

Maar er is een nog groter probleem de machtige krankzinnige meute heeft al 2400 jaar geen geloof in het geheel! Al hoewel er toch eens zal moeten worden begonnen dit vertrouwen op te bouwen, gebeurd dat niet dan hangt het fundament van de maatschappij als los zand aan elkaar. Dan is er totaal niets meer op te bouwen!
Als we alle discussie en kritiek onderdrukken en roepen:.... `Dit is het antwoord, vrienden; de mens is gered!', dan zullen we het mensdom voor een lange periode veroordelen tot de ketens van de autoriteit, ingeperkt worden binnen de grenzen van ons huidige voorstellingsvermogen. En dat is al zo vaak gebeurd in het verleden. Omdat wij van de grote vooruitgang hebben mogen proeven, die gebaseerd is op een bevredigende filosofie van onwetendheid*), is het de verantwoordelijkheid van een wetenschapper die grote vooruitgang, vrucht van de vrijheid van denken, te verkondigen en te onderwijzen op welke wijze twijfel niet wordt gevreesd, maar verwelkomd en bediscussieerd, en deze vrijheid op te eisen als onze verplichting aan alle komende generaties.'     *) een filosofie die niet waarheid`s functioneel is